Aziz NE(sin)..!?

Bu gün Aziz Nesin'den anlatacağım kendimi;

İnsan, insan gibi, insan olarak hür olmasını bilmezse, hür olamazsa, o zaman kurtlar, kuşlar gibi hür sanır kendini.

" Beni, kim hangi mahkemede yargılarsa yargılasın, benim en büyük davam kendi içimdedir.Kimsenin yandaş tekeline bırakmam masumiyetimi.Ya tanrıya veririm hesabı, ya kendime. Onlar kendilerini hakim sandıkça, bilmezler ki tüm mahkumiyetler günün birinde ayaklarına dolanacak.Şimdi koşturun atlarınızı dilediğinizce..."
Korku, en beşeri duygudur. Benim başkaldırışımı görenlerden kimi beni korkusuz insan sandılar. Oysa ben korkarım. Ne var ki, bende, başkalarına yararlı olacaksa, doğru bildiğimi, inandığımı söylemek, açıklamak duygusu, korku duygusuna her zaman üstün gelmiştir. Korkarım, yine söylerim.
Korkmuyorum diyenler, ya başkalarına yalan söylüyorlar, ya kendilerine yalan söyleyip kendilerini kandırıyorlar yada bilmeyerek insan olmadıklarını söylüyorlar.

" Bu çok can acıtan bir cümledir aslında. benim korkarak konuşmalarım sizin tüm çığlıklarınızı bastırır. Avaz avaz bağırıpta yormayın kendiniz. Kendi korkularınızı susturmak için bağırmayın, sadece konuşun. Konuşun ki; çığlıklarda kaybolmayın..!

İşin zoruna gideceksin. Her zaman zoru dene... Zoru yapamasan bile, zoru yapmaya çalışarak hiç olmazsa kolayını yaparsın.

Etrafta bu kadar beceriksiz varken nasılda maharetli olunur ya! Eh hani bende süper yetenek değilim belki ama; bunca zorluğu aşmakta zorlanmamıştım. Düz ovadaki yol şaşkınlıklarımı saymazsak tabi. Zora alışmak kolayı unutturuyor belki ama, kolayı görünce zordan kaçmaktan daha yüreklice diye düşünüyorum.Ben zoru sevdim, tüm kolaylar sizin olsun...