Biliyorum, ne söylesem kifayetsiz kalacak,
daha dudaklarımdan süzülmeden her bir sözcük,
anlamını yitirecek...
hiç başlayamayacağımı bilsemde,
ve nokta koyamayacığımı...
anlatabilmek maksadıyla seni,
beyhude çırpınışlarım olacak...
daha ne olduğunu bile anlayamadan,
susacağım!
biliyor musun,
susmaktan korkuyorum
çünkü sustuğumda,
daha çok konuşuyorum...
sonra..
belli belirsiz mırıltılar dolaşacak dilime
hep seninle başlayan orucumu,
yine seninle açacağım
lokma lokma...
yudum yudum...
her seferinde,
biraz daha doyacağım sana,
ve...
yine susacağım...
korkarım;
bu beceriksiz kalemim
ve kifayetsiz kelimelerle
bir gün;
seni anlatamadan gideceğim....
(Güncem'den)