25 Ocak 2010 Pazartesi

HADİ YÜREĞİM GİDELİM

Bize yol gözüktü yüreğim...
Biliyorum, sığamadık hiçbir yere, ait olamadık...

Bu sayfalarda mutluluk kalmamış biliyormusun.

Her şey rüya kadar gerçek sadece, ve tattığın mutluluk uyuduğun süre kadar..!

Ne çok uymuşuz değil mi?

Bir kaç gün uzaklaşalım bu uyku diyarından...

Biraz kendime gelmeliyim,

ve kendimden geri kalanlarla bir ben daha yaratmalıyım.

ne demişler; elde kalanlar her zaman kaybettiklerinden daha değerlidir...!

(geleceğim...)

3 yorum:

Adsız dedi ki...

kendini kendin bildiğin sürece
kendin lazımsın
başkalarına bakabilmen için.
aynada yaşıyoruz aynada
kırılmamış aynalar lazım hayatımıza
kırıldıysa kazara
birleştirmeliyiz gönül ilacından
kendi kendini iyileştiren
bir yara gibi
iyileşene dek sabır çeşmesinden
su içmeliyiz
yolculuğun hayırlı olsun.
kendini ne kadar çok taşıyabiliyorsan sırtında
gücün kendinde eksilmeyecek.

Ateş Böceği dedi ki...

Bazen yada her zaman farkında olmak ve elde kalanlarla yola devam etmek zor olsada hep imrenmişimdir yolun ne resinde olursa olsun durmadan arkasına bakmadan yürüyen insanlara ve yüreklere...

Hamiyet dedi ki...

Tadılan mutluluk uykular veya rüyalar kadar olsa da sonuçta mutluluğun yaşanmış olması önemli, elbet gönül isterdi ki uykuluk değil ömürlük olsun ama olmuyorsa da varsın canın sağolsun.

Bülent, bana demişsin çabuk dön diye şimdi bende sana diyorum çabuk dön olur mu?